نقص عضو و نارسایی ها

بدشکلی لبه آبشش :


هنگامی که ماهی دچار کمبود مواد معدنی و ویتامین ها می شود، بیماری های نقصی به وجود می آید. ماهی ها به طور کامل به مواد معدنی محلول در آب وابسته هستند که به وسیلۀ پوست و آبشش ها آن ها را جذب می کنند.

البته ماهی ها از جذب بسیاری از مواد معدنی در آب نیز صرف نظر می کنند.

در آکواریوم هايي که از نظر اکسیژن غنی هستند، مواد معدنی حل می شوند و بسياري از نشانه های مفيد عناصر از دست می رود و این باعث رسوب و از بين رفتن آن ها در مراحل مختلف می شود.

کمبود تمام مواد معدنی را می توان با تعویض دوره ای آب و یا اضافه کردن دارو هايي مثل Sera Mineral Solt برطرف نمود. معمولاً کسانی که به طور حرفه ای آکواریوم داری می کنند همیشه مقداری آب آماده در محلّی نگهداری می کنند تا در هنگام نیاز و در تعویض دوره ای آن را استفاده کنند. و همچنین این اشخاص هنگام تعویض آب از R/O و یا یون مبادله گر آب استفاده می کنند. اين همان آب مقطر خودمان است و يا آب هايي كه توسط فيلتر هاي سختي گير تصفيه شدند.

این نمونه از آب ها از نظر مواد معدنی بسیار ضعیف و محروم هستند و بیماری های نقصی را در آینده پیش خواهند آورد، مخصوصاً در مورد ماهی های جوان و در حال رشد که شدیداً به این مواد نیاز دارند.

هنگامی که مواد معدنی کم باشد سیستم بدن ماهی قسمت هایی را فدا می کند تا کل بدن را سالم نگه دارد.

این شامل لبۀ باله ها و لبۀ آبشش ها می باشد که البته هرگاه مواد معدنی به مقدار کافی برسد این نقیصه ها جبران می شود
شما می توانید در هنگام تعویض دوره ای آب Sera Mineral Salt را به آب اضافه کنید.

این دارو بیش از 60 ماده معدنی را شامل می شود و اگر به طور منظّم استفاده شود بیماری را درمان و از تکرار آن جلوگیری می کند.

فرسایش و گنديدگي چربی در جگر ماهی :

ایجاد چربی در جگر ماهی ها تاثیر مستقیم تغذیۀ نادرست در اکوسیستم است. احتمال دارد غذا شامل ترکیب نامتعادلی از عناصر مهم و همچنین بخش زیادی کربوهیدرات بوده باشد که باعث بیماری فرسایش چربی در جگر شود.

معمولاً اين مشكل بر اثر مصرف زياد غذاهاي دست ساز مانند دل گاو پيش مي آيد.

انواع قارچ می توانند به آسانی در غذای مرطوب و مانده ساکن شوند و فرآورده های دگرگون شدۀ سمّی را به وجود آورند که بلاهای بدی را به سر جگر ماهی می آورد و آن را بیش از حد بزرگ و متورم و نتیجتاً خراب می کند و چربی اضافی تشکیل شده و فاسد می شود.

همیشه غذاها را 2 ماه بعد از آن که بسته را باز می کنید مصرف کرده و تمام کنید و آن را ذخیره ننمایید. همچنین همیشه آن ها را در جایی قرار دهید که کمترین رطوبت دار داشته باشد.

در محیط بسته، نور و اکسیژن به سرعت می توانند ویتامین ها را از بین ببرند و غذای شما بعد از مدتي تبدیل به نان خشک می شود و برای همین بهتر است همیشه از ویتامین ها به طور جداگانه استفاده نمایید.

بیماری فساد جگر همچنین ممکن است به دلیل بیماری هایی مانند هپاتیت به وجود آید که البته به بشر انتقال داده نمی شود.

بعد از آسیب دیدن جگر و ضعيف شدن ماهی، بیماری های ثانویه شروع به رشد می کنند و درمان را مشکل تر می نمایند. در نهایت وقتی قسمت زیادی از بافت جگر از دست رفت ماهی می میرد.

تجربه نشان داده که ماهی هایی که غذای مناسب و متنوع دریافت می کنند مقاومت بیشتری در مقابل هپاتیت و فرسایش جگر نشان می دهند.

شوک تراوشی :

هنگامی که ماهی را از آبی با غلظت بالا به آبی با غلظت پایین منتقل می نمایید، ماهی برای انطباق با محیط جدید عکس العملی نشان می دهد که به آن آسیب تراوشی می گویند.

در مراحل بی ضرر، بیماری در هنگامی که تفاوت غلظت ها آنچنان زیاد نباشد فقط لایۀ مخاطی جدا می شود که مسلّماً ماهی را به شدّت آسیب پذیر می کند و بیماری های درونی به ماهی هجوم می آورند. چرا كه لايه مخاطي روي پوست ماهي اولين و مهمترين عضو سيستم دفاعي بدنش است.

باکتری ها و قارچ ها، كه با از بين رفتن لايه مخاطي ديگر مزاحمی در سر راه خود نمی بینند به ماهی هجوم آورده و انواع بیماری را تولید می کنند و ممکن است حتي پوست، باله ها و آبشش ها فاسد شوند.

در هنگامی که این تفاوت در نوع آب بالا باشد مفصل های غضروفی در شاخه های باله های ماهی قطع می شوند و آسیب تراوشی بالایی به وجود می آید. باله ها می افتند و به قطعات بزرگی تبدیل می شوند و مناطق جدا شده به سرعت عفونی می شوند، مخصوصاً در شرایطی که ماهی ضعیف باشد.

برای پیشگیری از این آسیب کشنده می توانید از قبل میزان غلظت آب را اندازه بگیرید و ماهی را با شرایط تطبیق دهید، این کار را نیز می توانید با استفاده از SeraMineral Salt انجام دهید.

اختلاف بین 100 تا 200 واحد در غلظت مشکلی پیش نمی آورد.

Posted in: آب شیرین,آکواریوم,بیماری ماهیان آکواریومی,ماهی